GLADIATOR

No ano 180, o xeneral Máximo Décimo Meridio (Russell Crowe) conduce ao exército romano a unha vitoria contra os bárbaros germánicos, terminando con iso unha prolongada guerra para controlar as colonias romanas, gañando estímaa do emperador Marco Aurelio (Richard Harris). O emperador séntese vello e canso, e aínda que o seu fillo Cómodo (Joaquín Phoenix) aspira a herdar o Imperio Romano, o emperador ten outros plans para Roma. O seu desexo é converter a Roma nunha república rexida polo senado, tal como foi o soño dos seus fundadores. Para iso necesita delegar o poder do exército en Máximo, quen non foi corrompido polos políticos da capital do imperio. Marco Aurelio informa a Máximo a súa decisión e ofrécelle unhas horas para consideralo. Aurelio informa ao seu fillo Cómodo, que se sente ultrajado e afligido pola decisión, e nun arranque de furia, asasina ao seu pai, abrazándoo ata a asfixia, pero coidando que parecese morte natural. Máximo desconfía de Cómodo e sospeita del pola morte do emperador e rexeita a solicitude de Cómodo de renderlle honores como o novo emperador, polo que este ordena á Garda Pretoriana a súa arresto e ejecución por traizón; estendendo esta condena á súa esposa e fillo quen se atopaban na súa leira en Hispania. Máximo escapa ao seu ejecución e regresa ferido a Hispania, só para atopar os corpos ultrajados e crucificados da súa familia nas ruínas humeantes da súa leira. Desconsolado e aínda ferido, enterra á súa esposa e o seu fillo, logo do cal cae inconsciente sobre os seus sepulcros. Nese estado é atopado por comerciantes de escravos, quen o capturan e lévano a Zucchabar, unha árida cidade en África do norte. Nese lugar é adquirido por Próximo (Oliver Reed), quen dirixe unha escola de gladiadores. Desmoralizado pola morte da súa familia e a traizón de Cómodo ao seu amigo o emperador Marco Aurelio, Máximo négase a loitar nos adestramentos, ata a súa primeira pelexa, cando non ten outra opción que loitar ou morrer. Dado que el, como militar romano ten un adestramento de combate formidable, destaca entre as filas de escravos e convértese nun gladiador popular. Aquí coñece a outros escravos: Juba (Djimon Hounsou) quen era un cazador de Numidia, e Hagen (Ralf Möller), dos pobos bárbaros de Germania. Juba convértese no seu amigo e compañeiro de equipo, permitíndose con el soster conversacións achega da vida e a morte, e do xeito en que Máximo se reencontraría coa súa familia no máis aló. Namentres, en Roma, Cómodo foi coroado emperador, e para gañar o favor do pobo inaugura varios meses de xogos no Coliseo, o que inclúe reabrir as pelexas de gladiadores que foran canceladas polo seu pai, baixo o pretexto de renderlle homenaxe. Próximo emprende unha viaxe a Roma coas súas gladiadores, en busca de oportunidades. Contra todas as probabilidades, Máximo conduce ao seu equipo á vitoria utilizando tácticas militares na area, ante o asombro e a aprobación do xentío. Impresionado, Cómodo descende na area para coñecer aos loitadores e ao ordenar ao gladiador que revele o seu rostro, este vólvese, descubrindo o seu rostro e dicindo: "Chámome Máximo Décimo Meridio, Comandante dos Exércitos do Norte, Xeneral das Legiones Fenix, leal servidor do verdadeiro emperador Marco Aurelio. Pai dun fillo asasinado, marido dunha muller asasinada, e alcanzarei a miña vinganza nesta vida ou na outra". Cando o xentío do Coliseo aclama a Máximo, Cómodo non se atreve a desafiarla, mandando executar a Máximo, e retírase temporalmente do Coliseo. Nos seguintes xogos, Cómodo trata de matar a Máximo, desequilibrando as probabilidades contra el, enfrontándoo co mellor gladiador de Roma, Tigris da Galia, nunha area rodeada por tigres encadenados cuxos manejadores teñen ordes de desfavorecer a Máximo. Logo dunha intensa batalla, Máximo derrota con traballo a Tigris e espera a decisión de Cómodo para terminar coa vida do derrotado, ou perdoarlle a vida. Cando Cómodo vota pola morte de Tigris, Máximo arroxa a súa arma e retírase do rodo, recibindo do público o @berro de Máximo é compasivo! e fomentando a frustración de Cómodo por non poder matar ou humillar a Máximo, cuxo renombre crece mentres o seu contráese. Logo da loita, Máximo atópase con Cicerón (Tommy Flanagan), o seu asistente persoal no exército, quen lle revela que a súa antiga Legión séguelle sendo leal. Por eses momentos, Máximo é invitado por Lucila (Connie Nielsen), irmá de Cómodo e filla de Marco Aurelio, a participar nunha conspiración co senador Graco (Derek Jacobi) para derrocar a Cómodo pola forza, apoiados polo exército que lle é fiel a Máximo. Cómodo, con todo, sospeita da súa irmá e a ameaza con matar ao seu pequeno fillo se non lle confesa a conspiración. Inmediatamente, manda aos pretorianos a aprehender ao senador Graco e a Máximo, pero este último é axudado a escapar por Próximo e polos seus compañeiros gladiadores, que entablan unha loita contra a garda pretoriana. Como resultado deste enfrontamento, Próximo e Hage morren mentres que Juba e os supervivientes son encarcelados. Máximo foxe por túneles e logra chegar aos muros exteriores da cidade onde o espera Cicerón, pero é unha emboscada, onde Cicerón é asasinado e Máximo capturado. Concluíndo que as lendas xurdidas no Coliseo deben morrer no Coliseo, Cómodo desafía Máximo a un @duelo diante dun público que roxe de emoción. Cómodo, sabendo que el é inferior en capacidade de loita, fere a Máximo a traizón, perforándole o pulmón cun puñal momentos antes de entrar na area, e fai que Quinto encubra a ferida coa armadura de Máximo. Os dous inimigos loitan, ata que, Máximo logra que a espada voe das mans de Cómodo. Cómodo, desarmado, solicita a espada a Quinto (Tomas Arana), o capitán da garda, e el non lle obedece, entón vírase e pide unha espada aos demais pretorianos, pero Quinto, ordena que as garden, Nesta situación Cómodo, saca a súa puñal, que levaba oculto no protector do antebrazo do seu armadura, e ataca ao agonizante Máximo, que seguindo o seu código de honor, arroxara a espada. Con todo, Máximo logra suxeitar o brazo de Cómodo e co seu mesmo puñal arrebátalle a vida, facendo que lla clave no pescozo mentres forcejean. Cómodo derrúbase e cae sobre a area, o Coliseo garda silencio. Mentres tanto, Máximo desangrándose pola artera ferida que Cómodo causoulle, ve no seu agonía á súa esposa e fillo que o esperan no medio de campos dourados de trigo. El trata de alcanzalos, pero é traído de novo á realidade polo chamado de Quinto. Máximo dá as súas últimas ordes achega do que debe facerse a continuación, e pide que sexan liberados os seus compañeiros gladiadores, así como o senador Graco, quen debe ser reinstalado no seu posto, para que converta a Roma nunha república, por decisión do Senado. Logo de dar as instrucións para cumprir cos desexos do asasinado Marco Aurelio, Máximo derrúbase e Lucila acode á súa axuda. Máximo tranquilízaa, dicíndolle que agora o seu fillo estará a salvo trala morte de Cómodo, e finalmente morre. Lucila ordena que se renda a Máximo os honores propios dun xeneral romano, e o seu corpo é levado ao carricho fose do Coliseo polos gladiadores e o senador, mentres os pretorianos fan vallas de honor a ambos os dous lados e deixan abandonado o corpo de Cómodo. Á noitiña, Juba agora liberado, enterra na area do Coliseo as dúas pequenas figurillas coas que Máximo representaba á súa esposa e fillo cando rezaba por eles, e parafraseando unha conversación que tivo con Máximo facía tempo en Zuchabarr, dille "volveremos vernos. Pero aínda non".