1ºdefine acrópole.

2ºágora,stoa,palestra, teatro, estadio.

1ºAcrópole de Atenas é de máis coñecida e famosa das acrópoles da Grecia. O seu significado é tal na arte e cultura do occidente que moitas veces é referida simplemente como a acrópole. É un outeiro rochosa de tope plano con 150 metros de altura do nivel do mar, en Atenas, capital da Grecia, e abriga algunhas das máis famosas edificaçõé do mundo antigo, como o Partenon e o Erecteion. Malia non ser a única acrópole, a Acrópole de Atenas é ciertamente de máis famosa de todas. As acrópoles da Antiga Grecia eran, como o propio nome di, "cidades altas" (do grego ἄκρος, "alto", e πόλις, "pólis"); construídas ao momento máis elevado das cidades, servían originalmente como protección contra invasores e cidades inimigas, e case sempre eran cercadas por murallas. Co tempo, pasaron a servir como sedes administrativas civís ou relixiosas. A Acrópole de Atenas foi construída ao redor de 450 a.C., baixo a administración do soado estadista Péricles; foi dedicada a Atena, deusa padroeira da cidade. A maior parte das estruturas da Acrópole de Atenas están en ruínas; entre as que aínda están de pé, están o Propileu, o portal para a parte sagrada da Acrópole.

2º O ágora (do grego αγορά, mercado) era un espazo aberto que funcionaba como a praza pública das cidades-estado gregas (polis). Era o centro cultural, comercial e político. As asembleas de cidadáns realizábanse en devandito recinto. Xorde trala caída da civilización micénica e polo século VIII a. C. son unha característica esencial de toda polis. A máis famosa é o Ágora de Atenas. É o único edificio arquitectónico da Antiga Grecia que conserva o seu teito orixinal.

Stoa (en grego στοά) é a denominación, en arquitectura grega, dun pórtico. É unha das construcións máis sinxelas, un espazo arquitectónico de planta rectangular alargada, cuberto, conformado mediante unha sucesión de columnas (alicerces ou soportes), e muros laterales; adoitaba formar parte de espazos públicos, como prazas, gimnasios e xardíns. Normalmente atopábase no ágora. Como espazo público, protexido do sol e a choiva, servía para entablar relacións e, ás veces, establecer postos de comercio. Dunha das stoai atenienses, a Stoa Pecile, deriva o nome do estoicismo, pois nela o filósofo Zenón de Citio impartía os seus ensinos aos seus discípulos.

O edificio estaba destinado como residencia dos gladiadores que realizaban a exhibici�n de combates no anfiteatro colindante. De planta perfectamente cadrada, posúe unhas dimensións exteriores de 120 pés, (35,52 m.) en ambos lados, que é m�ltiplo 12, cifra que rexe a geometr�a de a cidade e os seus edificios. O seu orientaci�n respecto ao norte, segue a marcada pola escuadra pitagtica com�n a toda a cidade. A palestra est� situada no exterior da urbe, na fachada Ou.SO. no camiño de acceso á porta principal da cidade, que desde o decumanus m�ximo comunicaba directamente coa v�a proveniente de Braccara Augusta, o r�ou O meuou e as termas medicinales existentes na súa beira. Nesta ladera construíronse ao longo do século I d.C. adems do anfiteatro, a palestra dos gladiadores, o templo de Isis, (de acordo ao mandato expreso de Augusto), e o templo de Venus.

Ao parecer o teatro grego orixinouse nun espazo circular ao aire libre (orchestra) no que se executaban unhas danzas, un lugar de terra lisa e compacta disposto para a representación de cantos corales, unha de cuxas variedades, o chamado ditirambo, foi de acordo coa tradición, o progenitor da traxedia ática. Todos os grandes teatros construíronse ao descuberto.