características

Orde dórico: É o máis sobrio en canto a formas e proporcións. O seu decoración caracterízase por preservar a maior austeridad posible. Adoita estar asociado a divinidades masculinas. O pedestal está formado por unha grada de tres chanzos, os dous inferiores denomínanse estereóbatos e o superior estilóbato. Non ten basea. Ten de 16 a 20 estrías longitudinales coñecidas que son aristas vivas. Ten un ensanche no seu centro, coñecido como éntasis. O capitel consta de collarino dun núcleo principal en forma de prato coñecido como equino e un prisma cuadrangular chamado ábaco. No ábaco descansan as pezas horizontales do entablamento constituído por tres partes: arquitrabe, friso e cornisa. O arquitrabe dórico é como unha gran viga recostada sobre as columnas, carece de decoración. No friso si existe decoración onde se alternan os triglifos e as metopas. A cornisa sobresae do friso e está decorado con mútulos.

Orde jónico: A súa orixe atópase nas ribeiras dos ríos de Asia Menor. Adoita estar asociado ao feminino, xa que logo, emprégase nos templos das deusas. O pedestal é igual que o do dórico. A columna arrinca dunha basea formada por unha escocia e dous touros. A columna ten entre 20 e 24 acanaladuras verticais separadas por superficies planas; carece de éntasis. O capitel culmínase cun ábaco. O arquitrabe constitúese con tres bandas horizontales. O friso é unha viga que se atopa decorada con relevos, mentres que a cornisa está ornamentada no seu parte inferior con dentículos.

Orde corintio: Ten as mesmas características que a orde jónico, con todo o seu capitel atópase decorado con follas de acanto, e a súa friso pode estar decorado ou non.