Nacemento de Roma

Nacemento e primeiros anos Numitor era o rei dunha cidade de Lacio chamada Alba Longa. Foi destronado polo seu irmán Amulio, quen o expulsou da cidade, e procedeu a matar a todos os seus fillos varóns excepto á súa única filla Rea Silvia. Como non quería que Rea Silvia tivese fillos obrigouna a dedicarse ao culto de Vesta asegurándose desta forma de que ía permanecer virxe. Segue narrando a lenda, que Rea Silvia atopábase durmindo na beira dun río e o deus Marte quedouse prendado dela, #posuír+o e deixouna embarazada. Como consecuencia desta unión, Silvia, tivo dúas gemelos aos que posteriormente chamou Rómulo e Remo. Antes de que o rei Amulio decatásese do suceso, colocou aos seus fillos nunha cesta no río Tíber para que non sufrisen o mesmo camiño que os seus tíos. A cesta embarrancó. Os pequenos foron amamantados por unha loba, Luperca, e máis tarde recollidos polo pastor Fáustulo e coidados pola súa muller, Aca Larentia. Dicíase que foran educados en Gabio, centro cultural do Lacio; máis tarde dedicáronse ao bandolerismo Regreso e fundación de Roma [editar]Cando creceron descubriron a súa orixe, polo que regresaron a Alba Longa, mataron a Amulio e repuxeron ao seu avó Numitor no trono. Este entregoulles territorios ao noroeste do Lacio. No 753 a. C. os dous irmáns decidiron fundar unha cidade, segundo o rito etrusco, nese territorio, nunha llanura do río Tíber no preciso lugar onde embarrancó a cesta. Delimitaron o recinto da cidade (pomoerium) cun arado que sería a suposta Roma quadrata do Palatino. Rómulo xurou matar a todo aquel que traspasase os límites sen permiso. Discutindo sobre o nome da cidade decidiron que o elixiría aquel que avistase máis paxaros, proba que superou Rómulo e outorgou á cidade o nome de Roma (moi similar ao seu nome e en parte baseado na heroína Roma). Remo, enojado, discutiu con Rómulo e borrou o surco dos límites da futura cidade. Cumprindo o xuramento, Rómulo matouno. A cidade levantouse no pomoerium palatino, e Rómulo quedou como único soberano. Creou o senado, composto por cen membros (patres) cuxos descendientes foron chamados patricios e dividiu a poboación en 30 curias (congregaciones). Para poboar a cidade, Rómulo aceptou todo tipo de xente (asylum): Refuxiados, libertos, escravos, prófugos, etc. O rapto das sabinas na historia O rapto das sabinas Jacques-Louis DavidSin embargo, con este método a poboación era eminentemente masculina. Organizou unhas probas deportivas ás que invitou a unha poboación veciña e que aproveitou para raptar ás súas mulleres (o Rapto das sabinas). Todo acabou amigablemente, pois as mulleres intercedieron polos seus novos maridos, os romanos, e Rómulo formou co rei sabino, Perico Tacio, unha diarquía que durou pouco, ata a morte do sabino. Queda Rómulo só como rei, que realizará diferentes e victoriosas empresas bélicas. Morte Morrería no 717 a. C. Existen varias versións da morte de Rómulo, ben arrebatado polos ceos no medio dunha tempestad provocada polo seu pai Marte ou ben asasinado por uns senadores conspiradores. En honor á data da súa desaparición celebrábanse as festas Nonas Caprotinas. Acabará divinizado e adorado baixo a advocación de Quirino. Trala súa morte producirase un ano de interregnum ata que o senado elixe como rei a Numa Pompilio. Na cronoloxía actual a data da fundación de Roma fixouse o 21 de abril de 753 a. C. Esta data era o ano 0 para o Imperio romano, xa que lla tomaba como punto de referencia para fechar eventos no mundo romano. Aludíallo como o Nacemento de Roma (200 aUC: Anno 200 ab Urbe Condita: «No ano 200 desde a Fundación da Urbe ou do Nacemento de Roma»). Recientemente, en novembro de 2007, produciuse o achado da cueva que na antigüidade era reverenciada como o lugar onde se cría que foran amamantados os gemelos Rómulo e Remo. Segundo a historiografía moderna Os elementos da lenda sobre as orixes de Roma son complexos segundo indica Heurgon: Un culto totémico do lobo propio das civilizacións pastoriles; presenza de temas mitológicos grecoetruscos (cierva de Télefo, loba de Bolonia); dualidad étnica (romanos-sabinos) ou política (patricios-­plebeyos) a través de dúas etimologías (unha grega Rhomos e outra latina Romulus) para o eponimo fundador da cidade, ambientado todo iso nunha escenografía local: Gruta do Palatino (Lupercal), higuera sagrada (Ruminal).